تره برماه و خو ر شید وستاره

برنگ و ر و ی گلها ی بها ر ه

به جیک وجیک میچکاهون سرِدار

نلی هر گز مر ه تنها د و ا ر ه

بَو ین صبحه کبوتر بَیته ای پر

بنفشه کو ه وصحرا ها بَزو سر

د َپیته آسمونها بو ی گلها

نَون در ِ برو بیرون مه د لبر

سیو ابر آسمو ن ر ه شو هکرده

به یخبند ون گل ِگلد و ن بمر د ه

زمستو نه به رو روشن هکن تش

وگرنه زند گو نی سر د ه سر د ه

صوا یی گل بچینم د سه دسه

به های وهای چپونون ته وسه

سِرومه دشت وصحراهای خاموش

ِ

بونه دستم به تو ر و ز ی برّسه

.

این دوبیتی ها درتابستان 1370سروده شده است .