مازندرون من

توخاک گلهایی ، الوک شوهایی

ستاره صبحی ، صفای دریا یی

نماشون صحرا ، مره دنی تو پر

گلای خورشیده ، اِلنی تومه سر

بهشت ایرونی ، بهار در پاییز

به عشق زیبایت ، دلم بیه لبریز

ته صبح آبیرنگ ، ته چشم آهو ها

ته تتی نا ر نج ، به کوچه ها شوها

توچشمه نوری ، به قلب عاشقها

بزوئه ازتونوج ، مه دل شقایقها

هوااگه و ا رش ، هوا اگه اِ فتاب

همیشه توسبزی ، مه دل بَهی مهتاب

کَشه زمه ازدور ، تره شه دل مازون

فراق توسخته ، مه دل بهیه خو ن

.

این شعر درسال 1370سروده شده است