اِشمه دشت وصحراره دلِ شو

بهاره قمری ام اما نیئمو

سراسر ابربَیته جنگلا ره

خداوندا مه ماه آسمون کو

**

مره دشت ودمن بی توقفسه

چه آبی؟ آسمونا با تو هسه

نداره غربتی عالم سراسر

تره هر که به جان ودل پَرسه

**

شفای دل ، بهار عاشقا یی

به گنم ها تو در نشوونمایی

بَزنه چشمه هر جا عطر وبوته

بتوسرزنه خور شید طلایی

**

به زنگ کاروُن شوهای بی ماه

ته دوری ره کَشمه عمریه آ ه

مگه روزی بوَینم رویته من

گلاب قمصر ِ شمه سر ِ را ه

**

بهار جان ِکوتر ها هوا یی

صدای چشمه هایی هرصوایی

ا ِنه روزی من وتو تابخورشید

بَزنیم ای دواره پر د تا یی

9-2001هلند